Arts over dreigende vaccinatie-plicht.
Ik kijk met verdrietige ogen naar wat zich aan het afspelen is. Ook in België ligt de vaccinatieplicht van zorgverleners op tafel. De overweldigende meerderheid van mijn collega’s is pro… De toon op de FB groep COVID artsen wordt steeds grimmiger, opruiend.
‘Het kaf moet van het koren gescheiden worden’,
‘weg met de rotte appels’,
‘ze verdienen het niet om in de zorg te werken’,
‘stop met het gepamper’.
Ik heb in maart 2020 COVID gehad en ben in de steek gelaten geweest door mijn eigen huisarts die teletriage heeft gedaan, mij nooit heeft onderzocht, geweigerd heeft om mij te laten testen, geweigerd heeft om te behandelen (geen zuurstof, anticoagulatie, zink, niets). Zeven weken ziek, grotendeels in bed, intermittent bewustzijnsverlies, vooral neurologische klachten.
Geen enkele telefoon om na te gaan hoe het met mij ging.
Enkel: neem paracetamol.
Nu word ik, na doorgemaakte COVID en stevige T-cel immuniteit, gedwongen om te kiezen: de Russische roulette van de shot (70% van de bijwerkingen gebeuren bij vrouwen, en die kans is groter bij postcovid, ik wéét in mijn botten dat ik er heel slecht op ga reageren, ik ken mijn lichaam door en door en heb al zo’n fysieke lijdensweg van 20 jaar achter de rug, nu eindelijk hersteld en gezond) of stoppen met mijn werk.
Ik ben er kapot van.
