Door Els van Veen, huisarts. Sinds Corona veranderde ik van een gewone, kritisch ingestelde huisarts in een complotdenker, een Wappie en een kwakzalver.
Dat was een onwerkelijke gewaarwording. Ik was er de eerste maanden beduusd van en voelde mij ook geïntimideerd. Geïntimideerd, doordat het juist sommige medici waren die mij ervan betichtten.
Volgens het woordenboek is een kwakzalver een “Dokter die slecht behandelt” of een “Niet als arts geschoolde beoefenaar van de geneeskunde”. Dus het was vreemd om die term te horen als het om mijzelf ging. Ik heb me hier lang tegen verdedigd, vanuit het idee dat er geluisterd zou worden naar hetgeen ik schreef (lange tijd op het forum van Medisch Contact) of zei. Maar dat hielp helemaal niet, integendeel, gaandeweg Corona werden de aantijgingen feller en gemener.
Ik ging inzien dat het geen zin meer had om me te verdedigen. Ik zag in dat het niet om de inhoud ging, vroeg me zelfs af of het bij Corona wel ooit om de inhoud was gegaan.
In Nederland hebben we een Vereniging tegen de Kwakzalverij. Het doel van deze vereniging is te lezen op hun website:
“Het doel van de Vereniging tegen de Kwakzalverij is de bestrijding van kwakzalverij. Zij doet dit door voorlichting te geven aan het grote publiek, beroepsverenigingen, consumentenorganisaties en politici. Zij geeft advies aan (potentiële) slachtoffers van kwakzalvers. Daarnaast bestrijdt zij onverantwoorde activiteiten van kwakzalvers middels meldingen en klachten aan overheidsinstanties en (para)medische beroepsverenigingen.”
Het vreemde is dat de VtdK zich sinds Corona heeft ontpopt als een warm pleitbezorger van de Coronamaatregelen zoals het symbolische (“ik deug”) mondkapje, social distancing en de lockdown. Ook richting de corona-vaccins stelde de vereniging zich niet kritisch op, maar viel juist critici en mensen die vragen stelden bij de manier waarop de vaccinatie-campagne werd vorm gegeven, fel aan.
Elk jaar reikt de vereniging de Meester Kackadorisprijs uit. Dat is een prijs voor een kwakzalver of een handeling die als kwakzalverij gekenmerkt kan worden. Het opmerkelijke is dat de vereniging het niet-werkzame mondkapje niet eens tot de gegadigden rekent. Maar wél bijvoorbeeld het Artsencollectief. Dat is volgens de vereniging “een luidruchtig gezelschap waarvan – in tegenstelling tot wat wordt beweerd – slechts weinig artsen lid zijn. De meesten zijn bovendien alternatieve artsen zoals homeopaten, natuurgenezers en orthomoleculaire therapeuten. De inspectie IGJ maakte eind augustus bekend een vijftigtal antivax-artsen te hebben verboden desinformatie te verspreiden waaronder artsen van het Covid Collectief.”
Bovenstaande bewering is niet gestoeld op feiten. Van het Artsencollectief zijn ruim 2000 BIG-geregistreerde artsen lid. Daar zitten homeopatisch artsen tussen, antroposofische artsen (beiden een doodzonde in de ogen van de vereniging) maar ook vele normale huisartsen en medisch specialisten, waaronder ikzelf.
Ik vraag mij af waar de vijandigheid vanuit de VdtK richting critici op het Corona-beleid vandaan komt. Zijn ze nog steeds door angst voor Covid-19 bevangen? Maar angst is een slechte raadgever. En voor vooruitgang in de geneeskunde en wetenschap heb je juist een open klimaat nodig, zonder angst voor blaming and shaming. Want juist door dialoog en debat kunnen we onze inzichten bijstellen, kunnen we groeien in inzicht en wijsheid.
Ik stel voor dat de VtdK de Meester Kackadorisprijs 2021 uitreikt aan zichzelf.
Deze column verscheen 23 oktober 2021 in https://deanderekrant.nl/ , een nieuwe papieren krant die elke zaterdag verschijnt.
